معرفی ویال لیدوکائین هیدروکلراید 2%
ویال لیدوکائین هیدروکلراید 2%، USP یک محلول استریل و قابل تزریق است که حاوی یک عامل بی حس کننده موضعی است. محلول های تزریقی لیدوکائین هیدروکلراید که از نظر شیمیایی به عنوان استامید، 2-(دی اتیل آمینو)-N-(2،6-دی متیل فنیل)-، مونو هیدروکلراید و دارای وزن مولکولی 270.8 است. لیدوکائین هیدروکلراید 2% (C14H22N2O • HCl) دارای فرمول ساختاری زیر است:
تزریق لیدوکائین HCl برای ایجاد بی‌حسی موضعی یا منطقه‌ای با روش‌های انفیلتراسیون مانند تزریق از راه پوست و تکنیک‌های بلوک عصبی محیطی مانند شبکه بازویی و بین دنده‌ای و تکنیک‌های عصبی مرکزی مانند بلوک‌های اپیدورال کمری و دمی نشان داده می‌شود.
لیدوکائین با طولانی کردن غیرفعال شدن کانال‌های سدیمی دارای ولتاژ سریع در غشای سلول عصبی که مسئول انتشار پتانسیل عمل هستند، هدایت سیگنال را در نورون‌ها تغییر می‌دهد.
موارد مصرف ویال لیدوکائین هیدروکلراید 2%
• بی حسی Caudual
• همچنین بی حسی اپیدورال
• انسداد عصب سمپاتیک
• همچنین انسداد عصب محیطی
• انفیلتراسیون
فارماکولوژی لیدوکائین هیدروکلراید
بی حسی موضعی: لیدوکائین با کاهش نفوذپذیری غشای سلولهای عصبی به یون سدیم ، شروع و هدایت تکانه عصبی را مسدود می سازد . این عمل به طور برگشت پذیر موجب تثبیت غشاء شده و مرحله دپولاریزاسیون را مهار می کند و در نتیجه از انتشار پتانسیل عمل وهدایت بعدی تکانه عصبی جلوگیری می کند .
سایر اثرها: آمپول لیدوکائین هیدروکلراید با اثر بر روی CNS ممکن است تحریک و یا تضیف CNS شود. فعالیت این دارو بر روی سیستم قلبی – عروقی ممکن است موجب تضعیف هدایت وتحریک پذیری قلب و گشاد شدن عروق محیطی شود.
فارماکوکینتیک
جذب: این دارو جذب سیستمیک کامل دارد. سرعت جذب دارو به محل و روش مصرف (بخصوص میزان خون موجود در عروق و جریان خون محل تزریق )، مقدار تام مصرف (از نظر حجم وغلظت)، خصوصیات فیزیکی (مانند میزان پیوند پروتئینی و محلول بودن در چربی)دارو بستگی دارد.
پخش: حداکثر غلظت پلاسمایی معمولا طی 30-10 دقیقه حاصل می شود و به عواملی که در سرعت جذب تاثیر می گذارند ، بستگی دارد. اوج غلظت دارو بعداز تزریق وریدی ممکن است طی 3-1 دقیقه حاصل می شود .
متابولیسم: لیدوکائین در کبد متابولیزه می شود .
دفع: عمدتا به صورت متابولیت از طریق ادرار دفع می شود.در واقع دفع کلیوی لیدوکائین ممکن است به دنبال دفع صفراوی به داخل دستگاه گوارش و جذب مجدد از آنها صورت گیرد . حدود 10 درصد دارو به صورت تغییر نیافته دفع می شود.
موارد منع مصرف لیدوکائین
در صورت بلوک کامل قلبی یا خونریزی شدید یا کمی شدید فشار خون یا شوک
شرایط نگهداری ویال لیدوکائین هیدروکلراید 2%
دور از نور و در دمای کمتر از 30 درجه سانتیگراد نگهداری و از یخزدگی محاظفت شود. محلول شفاف، بی رنگ و فاقد ذرات معلق می باشد، در غیر این صورت از مصرف آن خودداری گردد.
تداخلات دارویی آمپول لیدوکائین
مصرف همزمان با داروهای مضعف CNS ممکن است موجب تشدید اثرات شود.
در صورت مصرف همزمان با محلول های ضد عفونی کننده حاوی فلزات سنگین ممکن است یونهای فلز سنگین از این داروها آزاد شده و موجب تحریک موضعی شدید ،تورم وادم شود . استفاده از این داروها برای ضدعفونی کردن وسایل مورد مصرف داروهای بیحس کننده توصیه نمی شود . در صورت مصرف این داروها بر روی پوست یا غشاهای مخاطی قبل از تجویز لیدوکائین ،اقدامات لازم برای جلوگیری ازعوارض ذکر شده باید به عمل آید .
پس از جذب سریع مقادیر زیاد لیدوکائین ،این دارو اثر داروهای مسدود کننده عصبی – عضلانی را تشدید کرده و یا اثر آنها را طولانی می سازد. در صورت مصرف با داروهای ضد درد مخدر شبیه تریاک ممکن است تغییرات تنفسی ناشی از ضد دردهای مخدر تشدید شود.
بیمارانی که سطوح بالای بی حسی نخاعی یا اپیدورال دارند ،اثر آلفنتانیل بر روی عصب واگ نیز ممکن است بارزتر شده و موجب بروز برادیکاردی یا کمی فشار خون شود.
مصرف همزمان با داروهای مهار کننده گیرنده بتا آدرنرژیک ممکن است متابولیسم لیدوکائین را کند ودر نتیجه به افزایش خطر مسمومیت با لیدوکائین منجر شود.
همچنین استفاده همزمان با سایمتیدین ممکن است متابولیسم کبدی لیدوکائین را مهار سازد و به افزایش خطر مسمومیت با لیدوکائین منجر گردد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.